«Η φοιτητική κατοικία του μέλλοντος είναι εμπνευσμένη από την εξωστρέφεια των Ελλήνων», λένε στα «ΝΕΑ» οι πορτογάλοι νικητές του διαγωνισμού Upto35
Κοινόχρηστοι χώροι, λουσμένοι με φως, όπου φοιτητές από όλο τον κόσμο ανταλλάσσουν ιδέες ή απλώς πίνουν καφέ. Και την ώρα της μελέτης επιστρέφουν στα δωμάτιά τους, που παρέχουν σύνδεση στο Ίντερνετ και κλιματισμό. Το ντους είναι τοποθετημένο ώστε να έχουν την εντύπωση ότι κάνουν μπάνιο στη βεράντα, ενώ νιπτήρας και τουαλέτα συνδέονται ώστε να επιτυγχάνεται οικονομία στο νερό.
«Άπλετο φως και δωμάτια με όλες τις ανέσεις» είναι τα χαρακτηριστικά του φοιτητικού σπιτιού του μέλλοντος. Μια πρόταση των νέων αρχιτεκτόνων, Ζοάο Πράτες Ρουίβο και Ρακέλ Μαρία Ολιβέιρα, στο έργο τους «18 Steps» που κέρδισε τον διαγωνισμό Upto35 για ένα κτίριο φοιτητικών κατοικιών (προϋπολογισμού κατασκευής 1.500 ευρώ ανά τ.μ.) στο Μεταξουργείο.
«Με το Διαδίκτυο και το Facebook μας φέρνουν πιο κοντά. Έχουμε ανάγκη όμως και την προσωπική επαφή», εξηγεί την πράταση στα «ΝΕΑ» ο 29χρονος Ζοάο Πράτες Ρουίβο από την Πορτογαλία, που ήρθε πριν από έναν χρόνο για να εργαστεί στη «χαοτική και συνάμα γοητευτική Αθήνα». Και μαζί με την 28χρονη Ρακέλ Μαρία Ολιβέιρα θέλησαν να φέρουν τους φοιτητές πιο κοντά… με μια κατοικία «η οποία στόχο έχει να μην αναπαράγει τα κλισέ μιας φοιτητικής εστίας ή ενός ξενοδοχείου με διαδρόμους».
Τα διαχωριστικά των δωματίων και των κοινόχρηστων χώρων περιστρέφονται, ώστε οι ένοικοι να συμμετέχουν στην κοινότητα ή να αποσύρονται κατ΄ επιλογήν.
«Το φανταζόμαστε σαν ένα μεγάλο, φωτεινό χώρο με ανοιχτές πόρτες, ιδανικό για πάρτι» λέει η Ράκελ Μαρία Ολιβέιρα στα «ΝΕΑ».
Η ιδέα τους ξεχώρισε ανάμεσα σε 245 μελέτες από 41 χώρες και πρόκειται να χτιστεί σε οικόπεδο 200 τ.μ. της οδού Μαραθώνος 34, στα όρια Κεραμεικού- Μεταξουργείου. Η νικητήρια μελέτη του διαγωνισμού, αλλά και το σύνολο των προτάσεων εκτίθενται στο Μουσείο Μπενάκη (οδός Πειραιώς).
Για χρόνια περνούσα μπροστά της χωρίς να αντιληφθώ την παρουσία της εκεί. Πόσες φορές άραγε – τρέχοντας για κάποια δουλειά, για να πάρω το μετρό ή απλά χαμένος στις σκέψεις μου – αγνόησα άθελά μου τη μικρή σιδερένια πόρτα στο 58α της οδού Ακαδημίας. Την πρώτη φορά που την αντίκρισα το βλέμμα μου αιχμαλωτίστηκε αμέσως από την αρχιτεκτονική του κτιρίου και την ιδιαίτερη τεχνοτροπία της πόρτας, που σπάνια συναντά κανείς στην Αθήνα.
Ψάχνοντας δεν άργησα να ανακαλύψω την ιστορία πίσω από αυτή την πόρτα: Είναι η έξοδος προς την Ακαδημίας του σπιτιού του διάσημου αρχιτέκτονα Ερνέστου Τσίλλερ, του οποίου η κεντρική είσοδος βρισκόταν επί της οδού Μαυρομιχάλη 8. Μετά το θάνατο του Τσίλλερ το 1923 το σπίτι αγοράστηκε από τον τραπεζίτη Διονύσιο Λοβέρδο. Εν συνεχεία στέγασε μεγάλη συλλογή βυζαντινών έργων τέχνης και το 1979 το κτίριο μαζί με τη συλλογή παραχωρήθηκαν από την οικογένεια στο Βυζαντινό Μουσείο. Κι αν η παραπάνω συλλογή βρίσκεται ακόμη στις αποθήκες του μουσείου, οι ιστορίες γύρω από το κτίριο της οδού Ακαδημίας περνούν από στόμα σε στόμα εδώ και πολλά χρόνια.
Σύμφωνα με αστικούς θρύλους η είσοδος οδηγεί σε υπόγειες στοές, γεγονός που κατά το παρελθόν έχει διαψευστεί. Το γεγονός πως το υπέρθυρο του κτιρίου κοσμούσε ένας μεταλλικός δράκος προκάλεσε ανόητες και ύποπτες συνδέσεις με σατανιστικές τελετές στο χώρο του οικήματος με αποτέλεσμα την αποκαθήλωσή του στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Όπως και να’χει είναι μία ακόμη ιστορία από τα κτίρια της παλιάς Αθήνας που καθένας μας αρέσκεται να ακούει.
